Koosje kan rekenen op zijn vrienden!
Op een ochtend in Eemnes kraaide haan Koosje zachter dan anders. In plaats van zijn gebruikelijke luide "Kukelekuuu!" kwam er slechts een pieperig "ku-ku". De andere dieren op de boerderij keken verbaasd op. "Wat is er met Koosje aan de hand?" vroeg Mees, de slimme pony die tevens de leider van de kudde was, terwijl hij naar het kippenhok liep.
Koosje zat daar met zijn veren een beetje opgezet, duidelijk niet op zijn gemak. "Ik durf niet meer hard te kraaien," fluisterde hij, "iedere keer als ik het probeer, lachen de ganzen me uit. Ze zeggen dat mijn kraaien vals klinkt."
Snappie, de zachte lieve pony die heel goed aanvoelde hoe Koosje zich voelde, wiebelde met haar oren. "Dat klinkt helemaal niet leuk, Koosje! Maar waarom luister je naar de ganzen? Jouw kraaien maakt onze ochtenden juist speciaal." Koosje schudde zijn kop. "Ik wil niet dat ze me weer uitlachen."
Sunny, de altijd vrolijke pony en de kleinste van het stel, stapte naar voren. "Misschien kunnen we je helpen, Koosje. Wat als wij naast je staan als je kraait? Dan sta je er niet alleen voor."
Koosje keek onzeker op. "Zouden jullie dat echt doen?"
"Natuurlijk," zei Spekkie, de oudste en meest wijze pony. "Iedereen heeft wel eens wat aanmoediging nodig."
De volgende ochtend stonden de vier pony's in een kring rond het kippenhok. "Weet je nog," zei Mees, "het gaat er niet om wat de ganzen vinden, maar om hoe jij je voelt."
Koosje haalde diep adem. Hij keek naar de ganzen in de verte, die al klaar leken te staan om te grinniken. Maar toen hij de bemoedigende blikken van de pony's zag, voelde hij iets vanbinnen groeien. Hij vulde zijn borst met lucht en liet een krachtige "Kukelekuuu!" horen, luider dan ooit tevoren.
De ganzen keken verbaasd op en bleven stil. De andere dieren op de boerderij juichten en stampten met hun poten. "Goed gedaan, Koosje!" riep Snappie.
Koosje bloosde een beetje, maar hij voelde zich trots. "Bedankt, vrienden," zei hij. "Met jullie hulp voel ik me weer sterk genoeg om mezelf te zijn."
Vanaf die dag kraaide Koosje elke ochtend vol vertrouwen, en als de ganzen ooit weer iets te zeggen hadden, wist hij dat hij altijd op zijn vrienden kon rekenen.
Tip 1 van Sunny
Het is fijn als vrienden je kunnen steunen!
Zeg eerlijk waar je bang voor bent of wat je spannend vind, en vraag je vrienden om jou te helpen wanneer je het nodig hebt. Spreek vooraf met je beste vriend een speciaal teken af, zoals een knipoog of een duim omhoog.
Elke keer als je iets moet doen wat je spannend vind, kijk dan even naar je vriend en naar het bemoedigende gebaar en voel zijn steun. Als je een paar keer met succes hebt geoefend dan zal je merken dat jouw spanning verdwijnt en dat je het heel goed zonder gebaar af kan!
Oefen maar goed! De pony's zijn in gedachten ook bij je.
Tip 2 van Spekkie
Denk aan iets wat je goed kan. En aan het fijne gevoel dat je daarbij hebt. Dit gevoel heet "zelfvertrouwen".
Zelfvertrouwen zit als een mooie glanzende bol in jouw lichaam. En kan groeien en veel groter worden. Deze kan zelfs buiten je lichaam groeien als een helder licht wat je uit kan stralen.
Denk eens aan de bol en oefen met het laten groeien. Voel jij hoe je zelfvertrouwen groeit jouw buik? Voel jij het ook als de stralen naar buiten schijnen? Deze stralen zorgen er ook voor dat er een lach op jouw gezicht komt.
Elke keer als je iets moeilijks moet doen, denk dan aan deze bol en laat de stralen een lach op jouw gezicht toveren. Je bent prachtig als je lacht :-)
Meer weten?
Wil jij weten wat de kudde voor jouw dochter of zoon kan betekenen als er zelfvertrouwen nodig is? Neem dan contact op en ik leg je graag uit hoe paardencoaching kan helpen!